Merhaba, ismim Elif Oğuz. Yaklaşık 20 yıldır eğitim üzerine çalışıyorum. Hatta üniversiteden önceki yıllarımı da sayarsak daha da çok zamandır eğitimle uğraşıyorum. Ve bundan çok keyif alıyorum. Henüz çok küçükken, sanırım 10-12 yaşlarında idim, annemle birlikte piyano dersleri verirdik. Daha doğrusu annem ders verirdi, ben de oralarda dururdum önceleri. Sonra ben de çalmaya başladım. Ardından da başkalarına öğretmeye.. Öyle ki bir süre sonra öğrettiklerim benden daha iyi çalmaya başladı. O zaman anladım ki, bilmekle, öğretebilmek aynı şeyler değilmiş.

Sonra sevdim birilerine bir şeyler öğretebilmeyi. Çünkü her öğrettiğimden bir şeyler öğrendim. Onlar öğrendi, ama ben onlardan daha çok öğrendim. Öğrendikçe, öğrenmeye daha çok merak saldım. İnsanın nasıl öğrendiğini hep merak ettim.

Sonraki yıllarda da hep eğitimin içinde oldum. Üniversitede yöneticilik okudum, insanı öğrendim, sonra sayısız eğitime katıldım, hepsinden çok şey öğrendim. Ama bu güne kadar en çok neyden öğrendiğimi sorarsanız, en çok insan hallerinden öğrendim. İnsanı gözlemek, kendine ders çıkarmak, en büyük öğretmen. Ve gördüm ki herkes ve aslında her şey birbirinin öğretmeni..